De notendop

Een uitgeweken Antwerpenaar in het prachtige Mol met vrouw en kind, herfstmens, literatuurfanaat en liefhebber van lo-fi black metal, psychedelische shizzle en viola da gamba. Laat me praten over lekker eten of verre reizen en ik ben een gelukkige mens. Geschiedenis en filosofie fascineren me eindeloos. Ik hou van verwondering: niets is vanzelfsprekend. Het leven is zo schoon en verdient het om gedegusteerd te worden. 

Waarom dan fotografie?

Door het vastleggen van beelden kan ik zelf bijdragen tot wat de wereld zo schoon maakt. Het is de enige manier om de tijd te bevriezen, want die raast maar altijd door. Fotografie is reizen door de tijd, een ontsnapping aan de onvermijdelijke maalstroom en misschien wel datgene wat ons een klein beetje onsterfelijk maakt. Gaandeweg is dat van een hobby een echte passie geworden en was ik de vaste fotograaf bij familie en vrienden. Je groeit daarin en dan wordt toch eens de vraag gesteld of ik daarmee iets ga doen. Goh, ja, kweenie, misschien en … ja. Eigenlijk wél. Vandaag sta ik dus hier.

Mijn visie

Het is moeilijk mijn stijl te omschrijven. Het is iets dat constant in beweging is en ik wil vooral graag mijn ding doen in plaats van een ander na te apen. Net als mijn ervaring groei ik ook als persoon. Als ik er dan toch een woord naar mag gooien zal het draaien rond spontaniteit. Het is geweldig om mensen in hun element te mogen observeren, zonder dat ze het idee hebben dat ze in het oog worden gehouden. Ik voel me veel meer op mijn gemak als ik de natuurlijke jij mag fotograferen dan dat ik mezelf en jou moet forceren tot het maken van beelden waar niemand echt gelukkig van wordt. En dat is toch een van de redenen waarom je een fotograaf boekt, toch? Dus doe maar vooral wat je gewoon bent en dan zal ik dat gewone verheffen tot een beeld om voor altijd te koesteren. Deal?